جشنواره فیلم فجر یا نمایشگاه مد و فشن ها ...

در این جشنواره فجر که سنبل انقلاب و اسلام اصیل است شاهد هنرمندانی هستیم که چوب حراج به آرمان های ملت گذاشته اند و قصد خودنمایی به شیوه فستیوال های فشن خارجی دارند و حجاب را مایه ی شرمساری و امی بودن خود می دانند. همان جشنواره ای که زنان خارجی برای حضور در آن، به احترام انقلاب با حجاب وارد می شوند ولی زنان هنرمند ما .....

بازیگران خارجی

     این هم تصاویر بازیگران ایرانی  (البته قبل از انتشار این تصاویر از همه ی دوستان عذر میخوام اما چاره ای دیگر ندیدم برای نشان دادن رسوخ بی فرهنگی درمیان به اصطلاح فرهنگ سازان جامعه )                                                               

به راستی کجای این جشنواره فرهنگی است ؟؟؟؟؟؟؟

یا آقایان مسول آیا پاسخ کسانی که آمدند و انقلاب کردند و داغ جوان دیدند را اینطور باید داد ... ؟

تاکی باید صبر کرد ...

بی حیایی از این بالاتر برای مسولین این جشنواره (که برای ملت انقلابی ایران این صحنه ها غمواره هست نه جشنواره ) این که سیمرغ ها به را به چه کسانی دادند ؟؟؟

هیئت داوران جشنواره، در مراسمی که نسخه برداری کاملی از شیوه اجرای جایزه اسکار بود، سیمرغ بهترین بازیگر نقش مکمل زن را به یک زن جنجال ساز و ضد انقلاب داد؛ پگاه آهنگرانی.

مابقی در ادامه مطلب

خانم آهنگرانی که شاید خود نیز باور نمی کرد از جشنواره ای که به اسم انقلاب اسلامی است، جایزه بگیرد، به نظر غافلگیر شده بود. زیرا او با عملکردش نشان داده است که نه به نظام جمهوری اسلامی و نه ارزش های اسلامی اش پایبند نیست!

پگاه آهنگرانی که تا چندی پیش تنها یک بازیگر معمولی بود، به یکباره و البته به لطف منیژه حکمت، مادر کارگردانش و رسانه های اصلاح‌طلب، به چهره‌ای سینمایی بدل شده است. او در آشوب های خیابانی سال 88 علیه نظام حضوری فعال داشت و آنقدر افراط کرد که حتی حاضر شد مدتی را هم در زندان بگذراند.



وی توسط نهادهای امنیتی به دلیل همکاری با رسانه ضدایرانی بی بی سی دستگیر اما با برخی میانجی‌گری آزاد شد.

بنابر گزارش ها، او همچنان ارتباط خود را با رسانه ها و محافل اپوزیسیون و تندرو حفظ کرده و دست از رویکرد سیاسی اش نکشیده است.

در بی توجهی او به اعتقادات دینی و اسلامی هم کمتر کسی تردید دارد؛ سخنان و تصاویر غیراخلاقی او که خودش در فضای عمومی اینترنت منتشر کرده، گواهی بر این واقعیت تلخ و در واقع دهن کجی به قوانین و ارزش های دینی کشور است.





اکنون این بازیگر سیاسی کار، نه تنها با آزادی کامل در کشور فیلم می سازد و فیلم بازی می‌کند که شوربختانه، سیمرغ "جایزه انقلاب" را هم با پوزخند دریافت می کند! آیا این رویداد تامل برانگیز و دردآور نیست؟!

جشنواره ای که قرار بود زمینه ای برای تبیین هنری، ترویج و تبلیغ ارزش های انقلاب و اسلام باشد اکنون دچار تناقض درونی شده و درست در سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی و روزی که میلیون ها ایرانی علیه دشمن و فتنه انگیزان شعار سر داده است، کسانی را روی دست می برد و الگو می کند که نه تنها انقلاب و ارزش های دینی را قبول ندارند که علیه آن شوریده اند!



بی شک مدیران وزرات فرهنگ و ارشاد اسلامی باید از این خواب خرگوشی بیدار شوند و ضرورت تحول در شیوه داوری جشنواره فجر را جدی بگیرند. باید به این ژست شعاری و روشنفکری پایان داد که "هنر برای هنر."