حکایت وقتی که خواص خون به دل علی می کنند/ قسمت 1

حجت الاسلام والمسلمین جواد اسماعیل نیا

شرحی مختصر برفراز پایانی فرمایشات امام خامنه ای در گله گذاری از برخی سران نظام باسم رب الشهداء والصدیقین به دنبال اقدام بد و نامناسب یکشنبه گذشته سران دو قوه و فرمایشات دردمندانه امام المسلمین، بر آن شدم تا چند نکته را به عزیزان متذکر شوم.

هرچند آنچنان غم وغصه بر ولایتمداران سایه افکنده که نه زبان را یارای بیان است و نه قلم را توان نوشتن.

1-«یاایهاالذین امنو اطیعوالله و اطیعوالرسول و اولی الامرمنکم» مفسران شیعه به اتفاق آرا معتقدند که منظور از اولی الامر ائمه ی معصومین(علیهم السلام) می باشند و کسانی که از جانب آنهامأمور تشکیل حکومت می باشند.

بدون تردید صاحبان امر و فرمانی که در این آیه اطاعت آنان هم سنگ با اطاعت خدا و رسول قرار داده شده است نمی تواند شامل زمام داران خودسر و فاسد باشد بلکه باید با آن ها جنگید و از حاکمیت انداخت، این اعتقاد غلط ، با اطلاق آیه نمی سازد، چرا که آیه، اطاعت بی قید و شرط را از خدا و رسول و اولی الامر می طلبد. به علت این که بدون قید و شرط نمی شود از هیچ عالم و فرماندهی و حاکمی اطاعت کرد و اگر مضمون آیه را در اطاعت خلفای چهارگانه هم منحصر کنیم آیه در زمان ما مصداقی نخواهد داشت و عملا باید تعطیل شود.

از این رو بعضی از عالمان اهل سنت به خصوص فخر رازی در آغاز سخن در ذیل آیه به یک حقیقت اشاره می کند و می نویسد: کسی که خدا اطاعت او را بدون چون و چرا لازم بشمرد قطعا باید معصوم باشد، زیرا اگر معصوم از خطا نباشد لازم می آید در اشتباهات هم اطاعت او عین اطاعت از خدا و رسول باشد و این باعث تضاد در احکام الهی می شود، زیرا از یک طرف پیروی از اولی الامر بدون قید و شرط واجب است و از جانب دیگر در احکام غیر الهی اطاعت حرام می باشد. پس نتیجه می گیریم اولی الامری که در آیه اطاعت آن ها واجب شمرده شده باید معصوم باشد. اطاعت از رسول خدا به پیروی از خلفاءدوازده گانه ایشان است که اولشان امام علی (ع)وآخرینشان امام مهدی (ع) میباشد که با نص رسول خدا مشخص شده است. اطاعت از حجت خدا امام زمان در زمان غیبت نیز براساس فرموده ایشان «فارجعوا الی رواة حدیثنا» اطاعت وپیروی از ولی فقیه جامع شرایط می باشد. با این توضیح به عقیده شیعه اطاعت از ولی فقیه همان اطاعت از امامان ورسول الله (ص) است و مخالفت با ایشان مخالفت با معصومین است که حکم آن نیز مشخص است.«قابل توجه برخی خواص؟؟؟»

ادامه مطلب را ملاحظه کنید ...

2-اقا فرمودند: «این اتفاق مرا از دوجهت ناراحت کرد ،هم خودم از این اتفاق ناراحت شدم وهم بخاطر ناراحتی مردم متاثر شدم.»

الف: قطعا ناراحتی اقا برای حب وبغض شخصی نیست . برای اسلام،انقلاب و مردم مسلمان است.چرا باید سران نظام اسلامی دست به اقدامی بزنند که خلاف مصالح نظام ومسلمین باشد.

ب:همه می دانند که در این روزگار حمله همه جانبه گرگان خون آشام ضدانقلاب ،چقدر عرصه را بر مسلمانان وانقلابیون تنگ کرده که حضرت آقا از آن تعبیر به«آزار» می کنند.

در این مجال وارد کردن غصه از ناحیه دوستان آن هم از نوع خواص وسران نظام ،آن هم بعد از تاکیدات مکرر ایشان بر حفظ وحدت،چه حجم فشار روحی را بر ایشان وارد می اورد خدا میداند. باید گفت :السلام علی قلب امامنا الصبور

ج:اوج ناراحتی وغم آقا را زمانی خوب می توان درک کرد که رافت ومهربانی خاص ایشان نسبت به ملتش را درک کرد. همان رافتی که امیرالمومنین (ع)به حاکمان جامعه این گونه امر می فرمایند: (و اشعر قَلبکَ الرّحمةَ للرّعیّة، و المحبة لَهم، و اللُطف بهم، ولا تَکوننَّ عَلیهم سَبُعاً ضاریاً تَغتنمُ اَکلهُم، فانّهم صِنفانِ: اِمّا اخٌ لکَ فی الدّینِ، او نَظیرٌ لک فی الخَلقِ، یَفرطُ مِنهمُ الزّلل، و تَعرِضُ لهُمُ العِللُ، و یوتی علی ایدیهم فی العَمدِ و الخَطا، فَاعطهِم مِن عَفوکَ و صَفحِکَ مِثلَ الّذی تُحبُّ و تَرضی اَن یُعطیکَ اللهُ مِن عَفوهِ و صَفحهِ. فَانّکَ فَوقَهُم، و وآلی الامرِ علیکَ فَوقلکَ، و اللهُ فَوقُ مَن وَلّاکَ! و قَد استَکفاکَ اَمرَهُم، وَ ابتلاکَ بِهم. «مهربانی با مردم را پوشش دل خویش قرار ده، و با همه دوست و مهربان باش. مبادا هرگز، چونان حیوان شکاری باشی که خوردن آنان را غنیمت دانی، زیرا مردم دو دسته‌اند، دسته‌ای برادر دینی تو، و دسته دیگر همانند تو در آفرینش می‌باشند، اگر گناهی از آنان سر می‌زند، یا علت‌هایی بر آنان عارض می‌شود، یا خواسته و ناخواسته، اشتباهی مرتکب می‌گردند، آنان را ببخشای و بر آنان آسان ‌گیر، آنگونه که دوست داری خدا تو را ببخشاید و بر تو آسان گیرد.(- نامه 53/8 نهج‌البلاغه) و امام ما چه خوب عطوفت پدرانه و علوی خود را نسبت به فرزندان خود نشان داده است. پس بجاست که این گونه از ناراحتی ملت خود غمگین باشند.

3- آقا اقدام نابخردانه رییس جمهور در اتهام زدن به دیگران را این گونه تخطئه کرده وفرمودند:«مطرح کردن یک ادعای ثابت نشده وحتی مطرح نشده رییس یک قوه علیه دیگران خلاف شرع،قانون، اخلاق وتضییع حقوق مردم است.» در این باره یاد اور می شوم که: امام صادق علیه السلام فرمودند:« المؤمنُ اعظمُ حرمة من الکعبه »حرمت مومن از حرمت کعبه بالاتر است. و در روایتی از رسول گرامی اسلام آمده است که : روزی آن حضرت به کعبه نگاه کردند وفرمودند: « ای کعبه! خوشا به حال تو، خداوند چقدر تورا بزرگ و حرمتت را گرامی داشته است! به خدا قسم حرمت مومن از تو بیشتر است،» چندیست در فضای سیاسی جامعه شاهد عادی شدن اتهام زنی ها با اهداف سیاسی گوناگون آن هم از سوی برخی از سران مدعی عدالت هستیم. این تهمت ها که بعضا با عناوین افشاگری، دلسوزی برای نظام و یا روشنگری همراه می شود از اثرات فراموشی خدا وقیامت است که متاسفانه با نزدیک شدن به هر انتخاباتی اوج می گیرد. و از آن برای از صحنه به در کردن رقبای انتخاباتی برای بوجود آوردن نوعی مصونیت و انحصار گرایی استفاده می شود.

طبق عقل و شرع و قانون تهمت زدن به افراد قبل از اثبات جرم در دادگاه و صدور رأی قطعی ، امری ناپسند، گناه و جرم محسوب میشود. حتی صرف تحقیقات قضایی در مورد یک فرد یا بازداشت وی نیز نمیتواند ملاک قضاوت باشد. زیرا ممکن است پس از تکمیل فرایند قضا آن شخص در دادگاه بی گناه شناخته شده و تبرئه شود. در دستگاه قضایی جمهوری اسلامی حتی ممکن است فردی در دادگاه محکوم شود اما در دادگاه تجدید نظر بی گناه شناخته شود. پس چگونه میتوان قبل از طی این مراحل نسبت اتهام به شخص یا گروهی را علنی عنوان کرد؟ حال انجام این کار از سوی شخص اول اجرایی کشور که مدعی عدالت محوری و زمینه سازی ظهور امام زمان است وبه بهانه تبلیغ شعار انتخاباتی حزب مورد نظر خود از نام امام زمان سوء استفاده می کند،چه حکمی پیدا می کند؟

4-رهبر معظم نعمت برادری را به مسولان یاد آور شد وفمودند:«وقتی ما برادریم ودشمن مشترک داریم وآنها توطئه می کنند» به واقع برخی از مسولان یا ارزش وحدت را نمی دانند یا خود را به نادانی زده اند که هر از چند گاهی با کوبیدن بر طبل اختلاف به بر هم زدن ارامش جامعه اقدام می کنند. مگرایشان نمی دانند که خداوند ارزش این برادری و وحدت را چقدر مهم می داند که می فرماید: {لَوْ أَنفَقْتَ مَا فِی الأَرْضِ جَمِیعاً مَّا أَلَّفَتْ بَیْنَ قُلُوبِهِمْ وَلَکِنَّ اللّهَ أَلَّفَ بَیْنَهُمْ} [انفال ۶۳] (اگر تمامی آنچه که در زمین است انفاق می‏کردی، نمی توانستی در بین دل هایشان الفت ایجاد نمایی، ولی خداوند در بین آنها محبت و دوستی برقرار نمود).

در سوره‏ ی آل عمران می‏ فرماید: {وَاذْکُرُواْ نِعْمَةَ اللّهِ عَلَیْکُمْ إِذْ کُنتُمْ أَعْدَاء فَأَلَّفَ بَیْنَ قُلُوبِکُمْ فَأَصْبَحْتُم بِنِعْمَتِهِ إِخْوَانًا} [آل عمران ۱۰۳] (به یاد آورید نعمت خدا را بر شما آن زمانی که با هم دشمن بودید. پس خداوند میان دل هایتان پیوند داد پس شما به نعمت او برادرانی شدید). مگر این سران نمی دانند که آنچه بر قدرت ما می افزاید همین وحدت وهمدلی است. و همچنین برادری به خاطر خدا نیرویی ایمانی و روحی است که شناخت و درک عمیق از عاطفه، محبت، احترام و اعتماد دوطرفه و… را در نهاد مسلمانان که پیوندهای عقیده‏ ی اسلامی و رشته‏های زرین ایمان و تقوا آنان را به هم مرتبط ساخته، قرار می‏دهد و از آنان سدی آهنین می سازد که هرگز شکست را به خود نخواهند دید. پس اگر واقعا دوست دار اسلام وانقلابند این اختلاف افکنی ها چه معنا دارد؟

5- حضرت آقا در فراز دیگر فرمودند « این کارها متناسب با سوگند خورده شده نیست» آقای رییس جمهور ورییس مجلس و... آیا شما برای اعتلای نظام و پاسداشت ارزشها قسم نخورده اید؟ و آیا این دعواها آن نتیجه را به دنبال دارد؟ آیا شما برای خدمت به این مردم بهتر از مردم عهد رسول الله قسم نخورده اید؟ و آیا این کارها خدمت به مردم است یا خدمت به هوای نفستان؟ و خدمت به دشمنان این مردم؟ مردم از شما پایبندی به سوگندتان را خواهانند گویا نمی دانید که «حنث قسم » یعنی خلاف سوگند عمل کردن ، معصیتی است که خداوند برای مرتکب آن در قران کفاره مشخص کرده است و فقهاء حکم آن را این گونه بیان داشته اند: حنث در لغت به معناى بزه و گناه آمده است و بنابر مشهور کفاره مرتکب آن، آزاد کردن یک برده یا دو ماه روزه گرفتن پى در پى و یا اطعام شصت فقیر به نحو تخییر است. برخى کفّاره حنث نذر را همانند کفّاره حنث قسم دانسته‌اندن قسم، نذر و عهد از آن جهت که گناه و معصیت است حنث گفته مى‌شود .«جواهر الکلام » .آقایان کجای کارید؟

6- آقا باتمام وجود مسولان را به تقوا یاد آور شدند و فرمودن«تقوا تقوا تقوا» آقایان بدانید که اتصال به حبل الله تنها در سایه تقوای الهی میسر است و طبق نظر علمای اهل سنت و شیعه منظور از حبل الله قرآن کریم است. و شاه بیت غزل معارف قرآن «تقوا»است. وحدت حول قرآن و تقوا شکل می‌گیرد و با تمسک به قرآن می توان از اختلاف و دو دستگی رهایی یافت. اما دریغ از رعایت تقوای سیاسی از سوی برخی از شما.

7- آقا مسولان را به «صبر »توصیه کردند. آری کسی که به دنبال ظفر است باید صبرپیشه باشد. صبر و ظفر هردو دوستان قدیمند دراثر صبر، نوبت ظفرآید آقایان سران مگر نشنیده اید که:الناس علی دین ملوکهم مگرنمی دانید که: اگر زباغ رعیت ملک برد سیبی برآورند غلامان او درخت از بیخ بدانید مردم وقتی این بی اخلاقی ها را از شما ببینند واقعه های قم و... رخ خواهد داد که خون به دل رهبری می کند. خواهشا اندکی صبر برای خدا... این آیه را برای شما ها ست که می فرماید: یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ اصْبِرُواْ وَصَابِرُواْ وَرَابِطُواْ وَاتَّقُواْ اللّهَ لَعَلَّکُمْ تُفْلِحُونَ.

نقش صبر:

1 - نخست روى سخن را به همه مؤمنان کرده و مى فرماید: ((اى کسانى که ایمان آورده اید در برابر حوادث ایستادگى کنید)) یا ایها الذین آمنوا اصبروا صبر و استقامت در برابر مشکلات و هوسها و حوادث، در حقیقت ریشه اصلى هر گونه پیروزى مادى و معنوى را تشکیل مى دهد، و هر چه درباره نقش و اهمیت آن در پیشرفتهاى فردى و اجتماعى گفته شود کم است، این همان چیزى است که على (علیه السلام ) در کلمات قصارش آنرا به منزله سر در برابر بدن معرفى کرده: ((ان الصبر من الایمان کالراءس من الجسد)).

2 - در مرحله دوم قرآن به افراد با ایمان دستور به استقامت در برابر دشمن مى دهد و مى فرماید: ((و در برابر دشمنان نیز استقامت به خرج دهید)) (و صابروا). ((صابروا)) از ((مصابره )) (از باب مفاعله ) به معنى صبر و استقامت در برابر صبرو استقامت دیگران است . بنابراین قرآن نخست به افراد با ایمان دستور استقامت مى دهد (که هر گونه جهاد با نفس و مشکلات زندگى را شامل مى شود) و در مرحله دوم دستور به استقامت در برابر دشمن مى دهد، و این خود مى رساند که تا ملتى در جهاد با نفس و اصلاح نقاط ضعف درونى پیروز نشود، پیروزى او بر دشمن ممکن نیست و بیشتر شکستهاى ما در برابر دشمنان بخاطر شکست است که در جهاد با نفس و اصلاح نقاط ضعف خود دامنگیر ما شده است. آقایان توقع از شما این است که بر احساسات خود مسلط بوده وتمام توان خود را برای حل مشکلات اساسی مردم ومقابله با دشمن مشترک متمرکز سازید. نه این که همه توان خود را مصروف لج بازی های بچه گانه علیه همدیگر نمایید وبا این کارها ملت ورهبری را غمگین ودشمنان را شاد نمایید. آقایان سران فاین تذهبون؟؟ به کجا می روید؟

ادامه دارد...