ز اُحُد یاد آرید ...

ای به امید کسان خفته! ز خود یاد آرید

تشنه کامان غنیمت! ز اُحُد یاد آرید

سر به سر بادیه بازار هیاهو شده است

سنگ گور شهدا سنگ ترازو شده است

گرچه مرحب سپر انداخته، خیبر باقی است

بت مگویید شکستیم، که بتگر باقی است

ره دراز است، مگویید که منزل دیدیم

نیست، این پشتِ نهنگ است که ساحل دیدیم

ره دراز است، سبک‌تر بشتابیم ای قوم!

خصم بیدار است، یک‌چشمه بخوابیم ای قوم!

نه بنوشیم از این رود، که زهر آلوده است

غوطه باید زد و بگذشت که پُل فرسوده است

وای اگر قصهٔ ما عبرت تاریخ شود

خیمهٔ قافله را دشنهٔ ما میخ شود

وای اگر بر در باطل بنشیند حق ما

وای اگر پردهٔ تزویر شود بیرق ما

خیمه بگذار و برو، بادیه طوفان جوش است

کوه، آتش به جگر دارد اگر خاموش است

فتنه می‌بارد و سنگین، ز در و دیوارش

هر که اینجا خفت، سیلاب کند بیدارش

می‌رویم امروز با صاعقه همپای سفر

گردبادیم و ز سر تا به قدم پای سفر

اقای رفسنجانی ! این خانه 10 میلیارد تومانی از کجا ؟

هاشمی رفسنجانی در سال 1384 در مصاحبه‌ای گفت: «فقط یک قطعه زمین در قم دارم و در تهران ملک و خانه‌ای از خودم ندارم» و پیش‌تر از آن نیز بارها و بارها در جاهای مختلف ازجمله تریبون نماز جمعه اظهار کرده بود که مادرش در روستا زندگی می‌کند و فرزندانش کار اقتصادی نمی‌کنند و ساده‌زیستند ...

                        

محمد رضا تقوی فرد، مدیرمسئول روزنامه خورشید، امروز از آقای هاشمی رفسنجانی پرسیده است که خانه 10 میلیاردی اش که دو روز پیش وثیقه فرزندش کرد تا از زندان آزاد شود، را از کجا آورده است.

غرب ، عاشق کدام اسلام است ؟

امام (ره) اسلام آمریکایی را با مصادیقی چون اسلام اشرافیت، اسلام ابوسفیان، اسلام پول و زور، اسلام فریب و سازش و اسارت، اسلام حاکمیت سرمایه و سرمایه داران بر مظلومین و پابرهنه ها ذکر می‌کند.

در برابر آقا دو زانو نشست ....

در شهریور ۱۳۲۹ خورشیدی به تهران آمد و چند سالی در مدرسه‌ی حاج ابوالفتح به سر برد و باقی کتب حوزوی را نزد آیت‌الله سید احمد لواسانی خواند. چندین سال در مدرسه‌ی مروی به سر برد و زیر نظر آیت‌الله محمد تقی آملی و حاج میرزا ابوالحسن شعرانی طهرانی (به مدت ۱۳ سال) درس خواند و از ایشان اجازه‌ی اجتهاد دریافت کرد. در سال ۱۳۴۲ هجری شمسی به قصد اقامت در قم، تهران را ترک گفته و پس از ورود به قم، آغاز به تدریس معارف حوزوی و فنون ریاضی نمود.

در همان دوران بود که به ملاقات امام خمینی(ره) رفت. خودش درباره‌ی این دیدار این‌طور می‌گوید:

«قبل از پانزده خرداد سال 1342 که در تهران مشغول تدریس بودم، شنیدم حضرت آیت الله العظمی امـام خمینی(قدس سـرّه) روحانیــانی را که برای ایام محــرّم جهت تبلیغ به اطراف و اکناف می‌روند موظف نمـوده انـد که مسـایل اجتمــاعی و سیـــاسی عالَـم اسلام و مشکلات جـامعه مســلمین و خصـوصـاً اوضاع ایــران را به گوش مـردم بــرسانند و مــردم را در این زمینه آگاه نمایند.

لذا بنده که برای ایام محرّم عازم آمل بودم احســاس کــردم این وظیفه متــوجه من نیـز می باشـد و باید در انجام آن بکوشـم، بـدین جهت قبـل از آنکه بسوی آمل بروم خود را به قم رسانیدم. قمی که با هیچ یک از خیابانها و کوچه هایش آشنا نبودم. سراغ منزل امام را گرفتم و ...

خدا کنه شرمنده ی شهدا نشویم ...

کوچه هامان را به نام شهدا کردیم تا هر وقت نشانی منزلمان را می دهیم بدانیم از گذرگاه کدام شهید با آرامش به خانه می رسیم

  شادی روح شهدا صلوات