یادت بخیرپدر ، که همواره بامنی
تو روضه خوانِ مردم پاکی ومؤمنی
هرگز نمی روی زدل اهل معرفت
ای آبروی آینه و آب و روشنی
خوانندگان محترم :
برای تقويت محتواي وب هر پیشنهادی داريد لطفا" باشماره :
۰۹۱۷۸۷۲۳۷۴۷
در میان بگذاريد.
در ضمن مشتاق شنيدن خاطرات شما با مرحوم واعظی(ره) هستیم.
حاج محمود اسماعیلی از اهالی فاریاب نقل میکند:
تازه ساعت مچی گرفته بودم آن زمان هیچ کسی در روستای ما (فاریاب) ساعت مچی نداشت . مرحوم زایر حاجی واعظی به من گفت امروز فلان ساعت اذان ظهر است به ما اعلام کن تا اذان بگوئیم . آن روز همان ساعتی که موقع اذان ظهر بود اطلاع دادم . فردا حوالی همان ساعت اعلام کردم زایر حاجی اذان بگو فرمودند نه .هنوز چند دقیقه مانده تا اذان..
خداوند ایشان را رحمت کند که همیشه در امورات شرعی و شخصی دقیق و نکته سنج بودند.
در روایتی از امام رضا علیه السلام است که می فرمایند:
وَ اجْتَهِدُوا أَنْ یَکُونَ زَمَانُکُمْ أَرْبَعَ سَاعَاتٍ سَاعَةً لِلَّهِ لِمُنَاجَاتِهِ وَ سَاعَةً لِأَمْرِ الْمَعَاشِ وَ سَاعَةً لِمُعَاشَرَةِ الْإِخْوَانِ الثِّقَاتِ وَ الَّذِینَ یُعَرِّفُونَکُمْ عُیُوبَکُمْ وَ یُخْلِصُونَ لَکُمْ فِی الْبَاطِنِ وَ سَاعَةً تَخْلُونَ فِیهَا لِلَذَّاتِکُمْ وَ بِهَذِهِ السَّاعَةِ تَقْدِرُونَ عَلَى الثَّلَاثِ السَّاعَات. (بحارالانوار)
(بکوشید تا در زندگی خود برنامه داشته باشید و بر این اساس ساعات شبانه روز را بر چهار قسم تقسیم کنید: اول اینکه ساعاتی را برای مناجات با خدا و خلوت با او قرار دهید دوم: ساعاتی را برای کار و کسب روزی و تامین معاش و رفاه خود قرار دهید. سوم: ساعاتی را برای تعلیم و مخصوصا تربیت نفس بر اساس معاشرت و حشر و نشر با اولیای الهی بگذارید کسانی که از نفسی مطمئن برخوردارند و صاحب مبنا می باشند کسانی که احاطه بر نفوس شما دارند نقائص و عیوب نفس هر کسی را متذکر می شوند و نفس شما را به مرحله اخلاص می رسانند. چهارم: ساعاتی را به منظور را به تفریح و بهره بری از لذات حلال و نعمت های الهی در دنیا مقرر گردانید آنگاه امام رضا علیه السلام تاکید می کنند که موفقیت مومن در آن سه برنامه قبل متوقف این برنامه چهارم یعنی تفریح سالم و مناسب است.)
از بزرگان کریم و عابدان این دیار
بین خوشنامان، همیشه جاودان و نامدار
.
داشتیم روحانی خوش ذوق در علم و هنر
واعظی" بانام زائرحاجیِ پرهیزگار
در علوم درس قرآن و حدیث اهل بیت
عالم فرزانه و از چهره های ماندگار
.
او سخنران بلیغ و بلبل باغ نبی
روضه ی کرب و بلا را داد نقش و اعتبار
.
در محرم و صفر ایام سوگ شیعیان
در محافل بر منابر بس حزین و سوگوار
.
بر حسین بن علی و جمع یاران شهید
عاشق دلداده با سوز و گداز و غمگسار
.
گریه ها برِ اکبر و عباس و قاسم می نمود
ناله ها می کرد برخونِ گلوی شیرخوار
.
اشک ریزان با سکینه بود و لیلا و رباب
در غم سجاد و زینب وای وای و زار زار
.
آنچنان با لهجه ی غمگین دشتی می گریست
شروه سرمیداد کز سوزش همه دلها فگار
روضه خوانی چیره دست و خوش صدا و نیکنام
زائرحاجی " درتمام سنٌ و عمرش باوقار
.
مهربان و اهل خیر و بخشش و حجب و حیا
مؤمن و پاک و امین در گردش این روزگار
سالها در بخش بالاده و حومه ساده زیست
بانجابت بود این مرد بزرگ و خانوار
موعد دیدار معبودش درون زادگاه
در میان فاریاب* و مردم اهل و تبار
.
مردم بالاده درحسرت که این مردخدا
روی خاکِ سیْدْ کمال الدین ندارد یک مزار
.
شاد بادا تا ابد روح بلند این زعیم
بارالها در بهشتش با حسین(ع) محشور دار
.
.# سید احمد ثمین
.
ازطرف مردم بخش جره،بالاده
آن بزرگوار (مرحوم واعظی) همیشه بعد از نماز تسبیحات حضرت زهرا س را بگونه ای متفاوت از دیگران انجام میدادند.
دستانشان را روی زانوهایشان میگذاشتند و آرام و با طمئنینه و بدون حرکت انگشتانشان باتمرکز کامل تسبیحات حضرت زهرا س را میخواندند یکروز مشتاق شدم واز ایشان پرسیدم آیا بدون دست گرفتن تسبیح حواستان پرت نمیشود واشتباه نمیکنید ایشان با لبخندی پاسخ دادند.
نه برادر هر کس کاری را تمرین کند و عاشقانه با صدق و صفا انجام دهد هیچ وقت به مشکل بر نمیخورد.
نقل شده از:جناب اقای محمد یوسف یوسفی
امام باقر (علیهالسلام) مى فرماید:
«من سبح تسبیح فاطمه علیهاالسلام ثم استغفر، غفر له، و هى مائه باللسان، و الف فى المیزان، و یطرد الشیطان، و یرضى الرحمان»
هر کس تسبیحات حضرت فاطمه(علیهاالسلام) را بجا آورد و پس از آن استغفار کند، مورد مغفرت قرار مى گیرد، و آن تسبیح به زبان صد تا است، و در میزان (اعمال) هزار (ثواب) دارد، و شیطان را دور کرده، و خداى رحمان را خشنود و راضى مى نماید.
منبع :سایت فاریاب نیوز
از من پرسید چرا با پای برهنه میگردی چرا کفش نپوشیده ای.
گفتم که حاجی کفش ندارم .
درون جیب قبایش دست کرد ومقداری پول به من داد وگفت برو کفش بخر..
واقعا وجود چنین مردانی گوهریست در طول روزگار الان که سی و پنج سال از این ماجرا میگذرد هنوز وقتی به فاریاب می ایم وظیفه خود میدانم که برسر مزار آن مرحوم بیایم و فاتحه ای بخوانم .
نقل شده از یک دوست
چند سالی باتفاق دو برادر و مادرم همسایه مرحوم واعظی بودیم .
یادم می آید تازه از همسایگی ایشان نقل مکان کرده بودیم و در یک قطعه زمین در شمال روستا که آنموقع ها بیابانی بود ساکن شده بودیم .
از مال زندگی چیز زیادی نداشتیم جز دو اطاق گلی و خشتی قدیم و مقدار جزئی اسباب و اثاثیه منزل .یک شب که جلو خانه با مادرم روی یک قطعه نمد نشسته بودیم .شخصی یا الله گفت . گفتم بفرما در تاریکی از لباسش شناختمش .شیخ واعظی بود. خیلی خوشحال شدیم. تعارف کردیم بیاید کنار ما روی نمد بنشیند قبول نکرد و بر تخته سنگی که گوشه ای قرار داشت نشستند ..مدتی گذشت من از نور چراغ فتیله ای (چملی) که داشتیم صورت حاجی را دیدم که چشمانشان مثل ابر در حال باریدن است..
عرض کردم حاجی خدای ما هم کریم است انشاء الله خداوند کمک میکند و اوضاع ما روبراه میشود. ناراحت نباش.
حاجی رو به من کرد و گفت : برادر من ناراحت برای شما نیستم . شما ماشاء الله جوان هستید و سالم . کار میکنید و زندگی را سر و سامان میدهید.
گفتم پس چرا ناراحتید؟
گفتند: من از روضه اباعبداله ع از یکی از روستاهای اطراف بر میگشتم که شما را دیدم بسمت شما آمدم که ناگاه با دیدن این صحنه یاد خرابه های شام و اطفال بی گناه و حضرت زینب س و حضرت رقیه س افتادم که چه بی پناه و مظلوم در گوشه خرابه های شام تحت حاکمیت ظلم مجبور به اسارت و زندگی شده بودند...
حال سالیان دراز از آن شب گذشته و من بحمدلله در همان زمین صاحب زندگی و ساختمان و کسب و کار خوب هستم لیکن هیچگاه آنشب و آن تاثر ایشان را تا زنده ام از یاد نخواهم برد..
خداوند ایشان را بیامرزد و با انبیاء و اولیاء الهی محشور فرماید..آمین
نقل از : غلام زالی پور
پیامبر در حدیثی میفرماید:
«هر کس که دوستدار اهل بیت باشد و در چنین موقعیتی از دنیا برود، مثل کسی است که از گناهان خویش توبه کرده است.»
الا و من مات علی حب آل محمد تائبا:مکارم شیرازی و دیگران، تفسیر نمونه، ص 413.
مرحوم عمویم(زایر حاجی واعظی) علاقه زیادی به خواندن کتاب داشتند و همیشه اوقات فراغتشان را به مطالعه می گذراندند و به هر شخصی توصیه می فرمودند:
مطالعه کتاب باعث سلامتی روح می شود.
روزی منزل عمویم مهمان بودم ایشان می خواست به یکی از روستاهای اطراف برای مراسم برود به بنده گفتند : می آیی برویم روضه .
گفتم نه عمو جان نمیام
پس بمن کتابی دادند و گفتند : این کتاب خوبی است اگر خواستی آنرا مطالعه کن تا وقتی که برگردم .
ومن کتاب را همانروز تا انتها مطالعه نمودم و از آن بهره بردم.
نقل شده از:حاج عباس سلیم پور
قال امیر المومنین علی علیه السلام :
من تسلی بالکتب لم تفته سلوه
هرکس که با کتاب آرامش یابد . راحتی و آسایش از او سلب نمی گردد. غررالحکم ص233
فرزندان ایشان (مرحوم زایر حاجی واعظی لقب) که می دیدند پدرشان برای کارهای تبلیغی و دینی زیاد مسافرت می کند به آنمرحوم پیشنهاد دادند پدر جان شکر خدا تمکن مالی دارید برای خودتان ماشین بگیرید تا اینقدر سختی نکشید:
لیکن ایشان میگفتند : ممنونم که به فکر بنده هستید، ولی آیا خدا رو خوش می آید که من سوار بر ماشین باشم ولی دیگری محتاج تهیه نان و غذا برای فرزندانش باشد؟
اگر من فقط به فکر خودم باشم و برخی از محرومین گرسنه باشند فردای قیامت از ما سوال می کنند :
آیا به فریاد کسانی که کنارتان بودند رسیدید؟
به مستمندان چقدر توجه کرده اید؟
حساب وکتاب و عذاب و پاداش مربوط به عالم آخرت است.
أوحَى اللّه ُ تعالى إلى داوودَ عليه السلام :
وَضَعتُ الغِنى في القَناعَةِ و هُم يَطلُبُونَهُ في كَثرَةِ المالِ فلا يَجِدُونَهُ .
خداوند متعال به داوود عليه السلام وحى كرد: من توانگرى را در قناعت نهاده ام، اما مردم آن را درفراوانى مال مى جويند؛ از اين رونمی يابندش.
امام على عليه السلام :
القانِعُ غَنيٌّ و إنْ جاعَ و عَري .
شخص قانع، توانگر و بى نياز است، اگر چه گرسنه و برهنه باشد.
داماد ایشان که از اهالی شریف منطقه بالاده (کازرون) هستند نقل می کند روزی نزد عالم بزرگوار شیخ زایر حاجی واعظی نشسته بودیم آنمرحوم در مورد شکرگزاری و پرهیز از اسراف صحبت می نمودند.
صحبتهای بسیار جالب و شیرینی از دهانشان شنیده می شد بنده این نکته را تا آخر عمرم فراموش نمی کنم که فرمودند:
درون ظرف غذای خود را همیشه تمیز و پاک کنید چنانکه ذره ای از دانه های برنج و یا هر غذای دیگری داخل بشقابتان نماند این کار هم نشانه شکرگزاری است هم پرهیزاز اسراف.
نقل شده از :آقای حجت ا.. ملک زاده
قالَ اللّه ُ تَبارَكَ وَ تَعالى:
وَ اِذْ تَأَذَّنَ َربُّكُمْ لَئِنْ شَكَرتُمْ لَأَزيدَنَّكُمْ وَلَئِنْ كَفَرْتُمْ اِنَّ عَذابِى لَشَديدٌ.
و پروردگار شما اعلام كرد، اگر سپاسگزارى كنيد بر شما مى افزايم، و اگر ناسپاسى كنيد همانا عذاب من سخت است.